หยุดเถอะ พอแล้ว – ข้อเรียกร้องของผม ถึงคุณ

 

 

ทุกท่านครับ ผมเป็นคนตัวเล็กๆคนนึงในสังคมนี้ ที่ยืนดูสภาพการเมืองมานานพอสมควร ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ผมน่าจะทำอะไรซักอย่างออกไป

ต้องขอออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้สนับสนุนใคร ทั้งพันธมิตร นปช. รัฐบาล ฝ่ายค้าน หรือ แม้แต่ คุณทักษิณ ผมเพียงแต่ต้องการให้เหตุการณ์มันสงบซะที

ทุกท่านครับ สภาพการบ้านการเมืองในสังคมตอนนี้แบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย รุนแรงชัดเจน ภาพในสังคมของประเทศเปลี่ยนไป เราไม่อาจจะคุยเรื่องการเมืองได้ในที่สาธารณะ การเมือง กลายเป็นความถูกผิด เป็นความเชื่อ ศรัทธาฝังรากลึก ในเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าจะมีข้อเรียกร้องจากหลายฝ่ายที่ต้องการบ้านเมืองสงบ แต่ผลก็เป็นอย่างที่เราเห็น คือไม่มีใครตั้งใจฟังใครจริงๆ

ทั้งนี้ ผมไม่ต้องการประณามฝ่ายไหน แล้วก็ไม่ขอเรียกร้องอะไรจากพวกเขาด้วย สิ่งเหล่านี้มีคนทำไปเยอะแล้ว แต่ สิ่งที่ผมกำลังทำ คือผมจะเรียกร้องจากคุณผู้เป็นคนธรรมดาเหมือนผมโดยตรงครับ

—————————————————————————————————————————————————————————-

ถ้าคุณเป็นคนที่ยืนอยู่ตรงกลางของสังคมเหมือนผม เหมือนคนส่วนใหญ่ของประเทศ ผมคิดว่าคุณกำลังเสียใจกับสภาพบ้านเมืองที่เต็มไปด้วยความแตกแยก ชิงชัง และไร้ระเบียบไม่ต่างกันนัก คุณต่างก็พร่ำบ่นมัน คิดว่าเมื่อไหร่จะจบ แล้วคุณก็เบื่อ นั่งโทษพวกเขา แต่มันคงดีกว่านั้นครับ ถ้าคุณเข้ามาช่วยกัน –

ถ้าคุณเป็นผู้ใหญ่ ผมขอเรียกร้องให้คุณ ทุกคน โดยเฉพาะที่ได้อ่านเมล์นี้ ร่วมมือกันทำอะไรซักอย่างเพื่อบ้านเมืองของเราอย่างแท้จริง ในอันที่จะทำให้ความสงบสุขกลับคืนมาสู่บ้านของพวกเรา ได้โปรดเถอะครับ คุณต้องทำอะไรได้บ้างแน่นอน ไม่ต้องถึงขนาดว่าทำให้คุณและครอบครัวเดือดร้อน แต่ได้โปรดช่วยร่วมมือกัน แก้ปัญหาบ้านเมืองจริงๆ ตอนนี้ ประเทศของเราดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธ และการสร้างเงื่อนไข ผู้ใหญ่อย่างคุณ คือกลจักรสำคัญที่ขับดันประเทศตลอดมา และต่อไปจนคนรุ่นลูกรุ่นหลานของคุณขึ้นมารับช่วงต่อ อนาคตของประเทศก็มีเสี้ยวหนึ่งที่อยู่ในมือคุณ อนาคตของพวกเขาเหล่านั้นก็เหมือนกัน อะไรซักอย่างที่ผมอยากให้คุณช่วย อันที่จริงผมก็ไม่รู้ และไม่อยากตัดสินด้วยว่าต้องทำอะไร ผมยังอ่อนประสบการณ์น้อยกว่าพวกคุณเยอะมาก ตอนนี้ คุณอาจจะบอกว่าคุณงานยุ่ง และไม่สามารถช่วยอะไรได้ มีคนที่รับผิดชอบหน้าที่ตรงนี้อยู่แล้ว แต่ ผมไม่ได้ขออะไรจากคุณมากไปกว่า อะไรซักอย่างนะครับ เรื่องนี้แล้วแต่กำลัง ความสามารถของตัวเราเอง คุณอาจจะใช้วิธีบอกต่อ บอกว่าคุณต้องการให้เรื่องนี้สงบลง พูดคำว่า“ขอให้พอ”มากกว่าคสาปแช่งและสบทด่า งดรับสื่อที่ไม่เป็นกลาง ส่งอีเมล์ไปยังพรรคการเมือง ขอร้องพวกเขาให้จับมือกัน หรือแม้แต่การแลกเปลี่ยนทัศนะกับผู้สนับสนุนกลุ่มใดๆบนรากฐานของเหตุผล แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ถ้าคุณสามารถที่จะทำในสิ่งที่ใหญ่มากขึ้น ผมก็ยินดีและต้องขอรบกวนครับ สุดท้าย ขอให้เสียงแห่งความปราถนาดีของคุณที่ร่วมเปล่งออกมานั้น ดังเข้าไปในจิตใจของพี่น้องไทย ด้วยเถิด

ถ้าคุณยังเป็นเยาวชน ผมเรียกร้องให้คุณในฐานะเมล็ดพันธุ์ ให้คุณจ้องมองการเมืองนี้ และ สงสัยให้มากขึ้นในอนาคตของชีวิตคุณ สงสัยกับแผ่นดินที่คุณจะต้องอยู่ทำมาหากินไปอีกนาน สงสัยมัน สงสัยในความถูกต้องที่แต่ละคนกล่าวอ้าง สงสัยในจุดประสงค์ของพวกเขา สงสัยในวิธีการ สงสัยในทุกสิ่ง แม้คุณจะสนับสนุนใคร แต่ผมก็ขอให้คุณแฝงความสงสัยไว้ด้วย คุณยังเด็ก อัตตายังน้อย เพราะฉะนั้นมันจะมีประโยชน์มากที่จะเกิดความสงสัย สำหรับพวกคุณผมเรียกร้องจากคุณ แค่นั้น คุณอาจจะไม่ต้องทำอะไร เพียงแค่สงสัยมัน

—————————————————————————————————————————————————————————-

ถ้าคุณเป็นคนที่สนับสนุนพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย หรือ กลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ ด้วยจิตใจบริสุทธิ์ ผมขอขอบคุณที่คุณเป็นคนหนึ่งที่มีสำนึกเพื่อชาติ เพื่อประชาธิปไตย แต่ทั้งนี้ ผมอยากจะขออะไรคุณซักอย่างสองอย่าง อย่างแรก ผมขอให้คุณเปิดกว้าง และมีน้ำใจกับขั้วตรงข้าม พวกเราทุกคนก็คือคนไทย มีความเป็นคนของชาติเหมือนๆกัน ขอให้คุณระลึกอยู่เสมอว่า คนเรา ย่อมรับรู้ข้อมูลข่าวสารที่ต่างกัน ต่างตีความต่างกัน และต่างคิดต่างกัน ความแตกต่างนี้ ไม่ได้แปลว่าผิด ไม่ได้แปลใครดีหรือเลว มันก็แค่คนที่ต่างกัน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ขอให้คำว่าประชาธิปไตย ได้หยั่งรากลึกลงไปในจิตใจของพวกเราคนไทยอย่างแท้จริง ขอให้เราสามารถอยู่ร่วมกันภายใต้ความแตกต่างได้ด้วยเถิด

อีกอย่าง คือผมอยากจะขอให้คุณลองมองในมุมที่ต่างออกไป ขอให้คุณคลายความเชื่อออก ระลึกอยู่เสมอว่า การเมืองไม่ใช่ความจริงหรือความดีงามร้อยทั้งร้อย ไม่ใช่ศาสนา อย่าศรัทธามันเกินขอบเขตที่มันควรจะเป็น คนที่พูดอยู่บนเวที ไม่ใช่พ่อ ไม่ใช่แม่เรา (ขนาดพ่อแม่เรา เรายังไม่ค่อยจะเชื่อ) อย่าให้เขามามีอิทธิพลทางความคิดเหนือคุณ คุณนั่นแหละที่จะต้องเอาชนะเขาภายในขอบเขตหัวสมองของคุณเอง ด้วยการรับข้อมูลในอีกด้านหนึ่งด้วย ด้วยการพิจารณาในสิ่งที่เราเชื่อ ในการกระทำ ในสัจจะของเขา แล้วแฝงมันไว้ด้วยความไม่เชื่อสักนิด ถามตัวเองตลอดว่าอะไรคือความดีงาม อะไรคืออคติที่เราสร้างขึ้น เมื่อทำอย่างนั้นแล้ว คุณจะคิดยังไง ผมก็ว่าไม่เป็นไร ผมเคารพในการตัดสินใจของคุณ

—————————————————————————————————————————————————————————-

ถ้าคุณเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร หรือ สภาวุฒิสมาชิก ไม่ว่าคุณจะสังกัดอะไร ผมขอให้คุณระลึกว่า คุณคือคนที่คนทั้งประเทศทั้งอยากฝากความหวัง และความรับผิดชอบไว้ให้ ผมคิดว่าคุณรู้ดีกว่าทุกคน ว่า ทางออกของชาติเราอยู่ที่ไหน หยุดเถอะครับ หยุดเล่นการเมือง หยุดที่จะยืนอยู่แต่ในจุดยืนของตัวเอง แล้วทำให้คนไทยเห็นเป็นบุญตาสักครั้ง ที่ฝ่ายค้านและรัฐบาล วางกองทุกอย่างไว้ข้างหลัง แล้วเดินเข้าช่วยกันกอบกู้ประเทศไทย นี่คือสิ่งที่เป็นเจตนารมณ์ของตำแหน่งคุณไม่ใช่หรือครับ ผมรู้ครับว่านี่ มันอาจจะดูเปี่ยมล้นไปด้วยอุดมคติ แต่ถ้าคุณยังมีคำว่าอุดมการณ์อยู่ในจิตใจบ้างได้โปรดเถอะครับ พวกคุณคือคนที่ต้องรับผิดชอบร่วมกันที่นำประเทศไทยมาถึงจุดนี้ ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้นครับ

—————————————————————————————————————————————————————————-

ถ้าคุณเป็นสื่อมวลชน คุณก็คงตระหนักได้ดีว่าพลังของสื่อมีอำนาจมากขนาดไหน สื่อมีความสามารถทั้งในการนำเสนอและสร้างทัศนคติแก่มวลชน ที่เหตุการณ์บานปลายมาถึงปัจจุบันนี้ สื่อจะปฏิเสธความรับผิดชอบ ว่าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลย ก็คงไม่ได้ใช่ไหมครับ เอาล่ะ ถ้าคุณเห็นด้วยกับผมว่าอยากให้เกิดความสมานฉันท์ และหยุดความแตกแยกนี้ ผมขอร้องคุณสั้นๆครับ ผมขอให้ คำว่า “หยุด” และ คำว่า “พอ” มีเสียงที่ดังกว่า เสียงระเบิด เสียงปืน และเสียงปลุกระดม คำว่า “เปิดใจในการคิดต่าง” มากกว่าคำพูดที่เปลืองน้ำลายเหล่านั้น มีขึ้นในสื่อที่คุณมีส่วนร่วมอยู่ ได้โปรดแทรกมันลงไปให้มากขึ้น เพราะเห็นได้ชัดว่าตอนนี้เราต้องการมันมากเหลือเกิน ได้โปรด รับข้อเสนอของผมไปพิจาณาด้วยครับ

—————————————————————————————————————————————————————————-

 

ขอให้หนึ่งความตั้งใจของพวกเรา ได้เป็นแรงผลักดัน เป็นสิ่งต่อเติมความหวังซึ่งกัน ให้ประเทศไทยอันเป็นที่รักของเรากลับคืนสู่เส้นทางแห่งความสมานฉันท์ ด้วยเทอญ

 

แด่ ลูกหลานไทย ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และ อนาคต

ขอบคุณครับ

Read Full Post »